نکاتی مهم درمورد شامپو کردن مو

مادربزرگ هاى ما در قدیم این مشکل را با اضافه کردن آب لیمو یا سرکه به آب، در آخرین مرحله شست وشوى موى سر و در واقع با خنثى کردن محیط قلیایى آب حل مى کردند. روش جدید که امروزه به همین منظور به کار مى رود؛ استفاده از کرم هاى مخصوص و نرم کننده بعد از شامپو کردن موها است. به علاوه براى تثبیت میزان (PH) مو، مواد افزودنى به این محصولات اضافه مى شود که علاوه بر درخشندگى و زیبایى مو، آنها را پرپشت تر نشان مى دهد. برخى مواد قلیایى مانند آب هاى املاح دار، شامپو، رنگ مو، مواد فر، در صورت تماس مداوم و مکرر با پوست سر باعث صدمه و آسیب به کورتیکول مو مى شوند. کرم هاى مخصوص که بعد از رنگ کردن موها استفاده مى شود، باعث حفظ رطوبت کورتیکول (لایه درونى موها) مى شوند. سلول هاى تشکیل دهنده کورتیکول، از تبخیر آب جلوگیرى مى کنند، در نتیجه آسیب دیدن آنها به هر دلیل باعث خشکى موى سر مى شوند.
موهاى خشک را باید با شامپوهاى چرب حاوى «کاد» و «قطران» و «لسیتین» شست وشو داد. موهاى چرب را نیز باید با فرآورده هاى «جوهر سدر» تمیز کرد. براى موهاى چرب همچنین از شامپوهاى خشک که به صورت پودر هستند و نیازى به خیس کردن ندارند، استفاده مى شود. البته شامپوى خشک، لزوم شست وشو با آب و صابون یا شامپوى معمولى را هر چند بار یک بار منتفى نمى کند. در مواقعى که بعد از شامپو کردن، مو کدر مى شود و همه چربى مو از بین مى رود، لازم است که مقدار کمى چربى به مو برسد تا مو نرم و براق شود.
مواد تشکیل دهنده شامپو
شامپو از دو قسمت عمده تشکیل شده است:
۱- مواد فعال سطحی: جزء اصلی یک شامپو مواد فعال کننده سطحی آن است. موادفعال کننده سطح به طورکلی به چهار دسته آنیونی، کاتیونی، آمفوتری و غیر یونی تقسیم بندی می شوند. در شامپو معمولا ترکیبی از موادفعال آنیونی (مانند سدیم لارت سولفات)، مواد آمفوتری (مانند بتائین ها) و مواد غیریونی (مانند کوکونات فتی اسید دی اتانول آمید) به عنوان مواد فعال کننده سطحی یا جزء اصلی استفاده می شود.

۲- افزودنی ها: بفیه اجزاء به عنوان افزودنی به شامپو اضافه می شوند.

افزودنی های شامپو خود به دو دسته تقسیم بندی می شوند.

الف- افزودنی های عمومی

موادی مانند نگهدارنده ها برای جلوگیری از آلودگی میکروبی، نمک برای افزایش قوام شامپو و اسانس برای خوشبو نمودن شامپو و ا.د.ت.‌آ (EDTA) برای کاهش سختی آب و سیتریک اسید جهت تنظیم پ هاش جزء افزودنی های شامپو به حساب می آیند. اگر به ترکیبات تشکیل دهنده شامپوهادقت کنیم خواهیم دید اجزائی مثل اسیدسیتریک، نمک، ا.د.ت.ا، نگهدارنده، اسانس، رنگ و آب در همه شامپوها مشترک هستند بنابراین در انتخاب شامپو دقت به این موارد اهمیتی ندارد.

ب- افزودنی های اختصاصی

در فرمولاسیون شامپوهای نوین مواد ویژه ای برای خلق اثربخشی خاص به شامپو اضافه می گردند تا شامپو علاوه بر شویندگی بتواند ویژگی های زیبایی مورد انتظار را نیز برآورده نماید.

در انتخاب شامپوی مناسب دقت به مواد فعال کننده سطح و همچنین افزودنی های اختصاصی بسیار مهم است.

در برخی از شامپوهای جدید اجزاء ویژه ای به نام ضخیم کننده‏(Thickner) اضافه شده است. این شامپوها در واقع سطح تارهای مو را با لایه ای از پروتئین می پوشانند بنابراین باعث می شوند هربار که شما این شامپو را استفاده می کنید موی شما پر پشت تر به نظر برسد.
پروتئین‏ کراتین و آمینو اسیدها به ساقه مو می پیوندند و شکافهای ایجاد شده در اثر استفاده از مواد نامرغوب را پر می کند. این امر باعث افزایش مقاومت مو و محافظت از آن می گردد. پروتئین تخم مرغ با مو پیوند ایجاد نمی کند بنابراین استفاده از آن در شامپو فقط یک مانور تبلیغاتی (Gimmick) است.

مواد مرطوب کننده‏، موی شما را هیدراته می کند درست همان اثری که بر روی پوست هم دارد.

پنتنول و ویتامین ب۵ برخلاف بقیه ویتامین ها به داخل محور مو نفوذ می کنند و برای افزایش استحکام و سلامت مو مفید می باشد. (دقت کنید که از ویتامین برای افزودن خواص نرم کنندگی استفاده شده نه تغذیه و تقویت مو)

هرچند پروتوئین موجود در شامپو ها به داخل محور مو نفوذ نمی کنند اما با پوشانیدن سطح مو باعث پرپشت به نظر آمدن و افزایش خاصیت نرم کنندگی می شوند.

منبع:سریعتر