بسیاری از پدر و مادرهایی که دو سه تا بچه قد و نیمقد دارند، حتی همین حالا هم نمیتوانند به یک سوال ساده جواب بدهند: «چرا بچهدار شدید؟» قدیمها میشد بچهدار شدن را یک جور سرنوشت بیولوژیک دانست که هر ازدواجی را منجر به چند تا بچه میکرد، اما حالا دیگر اوضاع عوض شده است. روشهای پیشگیری از بارداری و آگاهی زنان و مردان جوان از مسئولیتهای مادری و پدری باعث شده عملا بچهدار شدن یک فرآیند پیشبینی شده باشد. به همین دلیل است که والدین امروز فرصت مناسبی برای فکر کردن به جواب این سوال دارند: «چرا میخواهیم بچهدار شویم؟» به جوابهای خودتان فکر کنید و آنها را با جوابهای این صفحه چک کنید؛ اگر خدای نکرده، یکی از این بهانهها، دلیل شما هم هست، در تصمیمتان تجدیدنظر کنید.
بقیه در ادامه مطلب . . .
اگر چند ماهی از ازدواجتان گذشته باشد و بچهدار نشده باشید، حتما چندتا از این جملهها را شنیدهاید: «شما هنوز بچه ندارین؟»، «بسه دیگه هر چی دونفری بودین، سه تا بشین!»، «یه کاری کنین تا ما زندهایم نوهمون رو ببینیم!» و جملاتی شبیه این که میتواند از زبان مادر و پدر خودتان یا حتی دورترین فامیل و همسایه و دوست و همکار بیرون بیاید. اغلب زوجهای جوان چند ماه اول را استقامت به خرج میدهند و در مقابل این حرفها لبخند میزنند و سر تکان میدهند. اما اگر کارتان به جایی رسیده که این حرفها بهشما برمیخورد و از دستشان خسته شدهاید، مواظب تصمیمی که میگیرید، باشید. مبادا به خاطر خلاص شدن از شر این حرفهای خالهزنکی بخواهید یک بچه به دنیا بیاورید تا دهان آنها را بسته باشید؟! برای بچهدار شدن به زمان مناسب و زمینههای آن فکر کنید. دهان این جور آدمها هم هیچ وقت بسته نمیشود؛ مطمئن باشید!
بعضیها از بدو تولد عاشق بچهاند! حتی پیش از ازدواج هم از دیدن یک بچه لپگلی دلشان غش میرود و برای همه بچههای فامیل کادو میخرند و هر جا باشند، بچهها از سر و کولشان بالا میروند. اگر هر یک از شما (زن یا شوهر) این طوری هستید، برای بچهدار شدن اصرار نکنید. بزرگ کردن بچه خود آدم، با بازی کردن و کشیدن لپ بچههای دیگران خیلی فرق دارد. بعدا نگویید نگفتیم!
ممکن است شما عاشق دختر کوچولوهای تپلی باشید یا همسرتان به داشتن یک پسر قلدر افتخار کند، اما این اصلا بهانه خوبی برای بچهدار شدن نیست. 50 درصد اصلا احتمال کمی نیست و هنوز هم هیچ راه عملی و قطعی برای انتخاب جنسیت بچه وجود ندارد. بنابراین اگر به این بهانه بخواهید بچهدار شوید، به احتمال 50 درصد با کودکی مواجه میشوید که آن را نمیخواهید.
مرگ کودک بزرگتر یا سقط جنین، هرچند ضربه عاطفی بسیار بزرگی است، اما به هیچ عنوان بهانه مناسبی برای به دنیا آوردن یک کودک دیگر نیست. این که فکر کنید یک بچه دیگر میتواند جای خالی کودک از دست رفته را پر کند، کاملا اشتباه است. از طرفی، هیچ چیز نمیتواند اندوه و جای خالی تجربه ناموفق قبلی را پر کند. از سوي دیگر، نبايد به کودک به چشم جایگزین کودکی دیگر نگاه کرد.
بله، واقعا تعداد بچهها در اطراف ما خیلی بیشتر شده و این به دليل رسیدن خيل جمعیت دهه 60 به سن باروری است؛ پس این را به حساب مد نگذارید. مطمئن باشید اگر زود بچهدار نشوید از هیچ چیز عقب نمیمانید!
چه به خاطر چشم و همچشمی باشد و چه خوشحالی از این که کودکتان یک همبازی در فامیل دارد، این بهانه، دلیل مناسبی برای بچهدار شدن نیست. بچهدار شدن مسابقه نیست که بخواهید سریع خودتان را به جاری و خواهرشوهر و برادرزنتان برسانید! اگر چنین بهانهای را برای بچهدار شدن انتخاب کردهاید، هنوز خیلی برای مادر و پدر شدن بچهاید!
اگر یک خانم شاغل هستید و حالا از چند سال کار مداوم خسته شدهاید و دلتان یک تغییر در روش زندگی میخواهد، بچه را بهانه نکنید. درست است که بعد از زایمان 6 ماه مرخصی دارید، اما برای استراحت روی آن اصلا حساب نکنید. بچهدار که شدید، میفهمید کار کردن در اداره در مقابل خانهداری و بچهداری یک جور استراحت به حساب میآید!
اگر با همسرتان دائم دعوا و بگومگو دارید، یکی از شما دو نفر عادتهای زشت یا اعتیاد به سیگار یا مواد مخدر دارد، خانواده همسرتان تحقیرتان میکنند، از خانواده خودتان دور هستید یا مسائل دیگری شبیه این، به داشتن یک بچه برای پناه بردن به او از شر این اختلافات فکر نکنید. کودک، مسئول حل مشکلات روحی شما نیست. اتفاقا برای بچهدار شدن باید زمانی را انتخاب کنید که روابطتان با همسرتان به یک پایداری نسبی رسیده باشد.
بعضیها میگویند «حالا شما یه بچه رو بیارین، مطمئن شین که مشکلی ندارین، بعد اگر نخواستین، دومی رو نیارین!» این یکی از تئوریهای شاهکار بزرگان فامیل است! برای رد فرضیه خالهخانباجیهای فامیل در مورد این که چرا شما بچهدار نمیشوید و اشکال از کدام یکیتان است، لازم نیست یک بچه بیاورید. اجازه دهید آنها هم موضوعی برای گردهماییهایشان داشته باشند!
اگر کلی لباس بارداری و لباسهای کوچک نوزادی از فرزند یکی دو سالهتان دارید، لزومی ندارد برای استفاده مجدد از آنها به فکر یک بچه دیگر باشید. میتوانید آنها را به یک مادر باردار دیگر ببخشید یا برای سیسمونی افراد نیازمند، کنار بگذارید. برای به دنیا آوردن فرزند دوم دنبال بهانههای بهتری باشید!
عجیب نیست اگر با خواندن 10 بهانه نادرست، این سوال به ذهنتان رسیده باشد «پس چه دلیلي برای بچهدار شدن خوب است؟» این دلایل را بخوانید، تا بدانید دلایل درست برای بچهدار شدن کدامها هستند.
- دلیل فردی: میخواهم نوع دیگری از عشق را تجربه کنم
- دلیل خانوادگی: میخواهیم یک خانواده واقعی باشیم
- دلیل انسانی: میخواهیم به آدمهای خوب دنیا یکی اضافه کنیم
- دلیل دینی: میخواهیم فرزند صالحی از خود به جا بگذاریم
باقیات صالحات تنها چیزی است که بعد از مرگ آدم روی زمین میماند و میتواند اثرش را بعد از مرگ هم نشان بدهد. یکی از این باقیات، فرزند صالح است. با به دنیا آوردن یک فرزند و تربیت درست او، میتوانید یک نسل صالح به جا بگذارید که تا دنیا باقی است، خیرشان (و خیرتان) در دنیا بماند.
منبع:برترین