دوازده قانون راهگشاي زندگي

تمام دلخوري ها و آزردگي ها را رها کنيد

دلخوري ها نشانه ي آن است که شما جلوي چيزي را سد کرده ايد. آن را کشف کنيد و به آن اجازه ي رهايي دهيد؛خواهيد ديد که دلخوري و ناراحتي شما نيز محو مي شود. احساس نفرت و بيزاري را از خود دور کنيد. تا زماني که خود را از نفرت رها نکرده ايد، طعم آزادي را نخواهيد چشيد. براي رهايي از احساس نفرت و خشم بايد خود، ديگران و زندگي را آن گونه که هستند مورد بخشش و پذيرش قرار دهيد

به طور کامل در متن زندگي مشارکت داشته باشيد

خود را کنار نکشيد. هنگامي که خود را از جريان زندگي کنار مي کشيد، از خلق کردن باز مي مانيد و شروع به واکنش منفعلانه مي کنيد. بنابراين زندگي برخلاف ميل شما به سمت سراشيبي و ناکامي پيش مي رود. براي آنکه زندگي با شما يار باشد بايستي در آن مشارکت کنيد. هزينه ي کنار کشيدن همانا رنج کشيدن و حسرت خوردن است

مسؤوليت دو فرد درگير در يک رابطه مساوي است

هر کدام از طرفين بايستي صد در صد مسؤوليت موفقيت و شکست در هر رابطه يي را بردوش گيرند. نوع رفتار شما با شريک تان تعيين کننده ي نوع رفتار وي با شما خواهد بود. بنابراين شما صد در صد مسؤول حضور يا فقدان عشق و صميميت در رابطه ي خود هستيد، اما ما به ندرت به رفتار خود توجه مي کنيم و صرفا به نحوه ي رفتار فرد با خودمان دقت مي کنيم. براي بازيابي قواي خود مسؤوليت صد در صد رابطه را بپذيريد. اگر مشکلي در رابطه وجود دارد به دنبال راه حل آن باشيد و منتظر شريک خود باقي نمانيد

چرخه ناسازگاري را متوقف کنيد

در ابتدا روابط به فرم ايده آل آغاز مي شوند، اما اين سرخوشي ديري نمي پايد. چرخه از آنجا آغاز مي شود که يکي از طرفين رنجيده خاطر مي شود
بنابراين شروع به کشيدن يک ديوار حفاظتي پيرامون خود مي کند تا در پس آن بتواند حمله کند. مقاومت کند يا خود در کنار بکشد. در مقابل، شريک او نيز از نحوه ي برخورد وي رنجيده خاطر مي شود و مشابه همان ديوار حفاظتي را در مقابل خود بنا مي کند. مجددا فرد نخست آشفته تر مي شود و شديدتر واکنش نشان مي دهد. سرانجام هر دو شريک نادانسته وارد يک چرخه ي مقاومت، حمله و کناره گيري مي شوند. به جاي ملامت و انتقاد، به شريک خود عشق بورزيد و وي را مورد پذيرش بي قيد و شرط قرار دهيد تا اين چرخه از حرکت باز ايستد

مقاومت نکنيد

مقاومت کردن نه تنها توانايي درک شرايط و يافتن راه حل مشکلات را از شما سلب مي کند. بلکه آن چيزي را که شما در برابرش مقاومت مي کنيد پررنگ تر، قدرتمندتر و سرسخت تر مي کند. براي مثال شما از اينکه شريک تان انسان قابل اتکايي نيست گله مند هستيد و هر وقت مي خواهيد به او اتکا کنيد وي شما را مأيوس مي کند. در نهايت شما از وي متنفر و بيزار مي شويد. اما هنگامي که به اين باور برسيد که وي واقعاً غيرقابل اتکاست و به او اجازه بدهيد همانگونه که هست باشد و شما نيز بياموزيد که تنها به خودتان اتکا کنيد و از آن پس به شريک خود اتکا نکنيد. ديگر اين واقعيت که وي قابل اتکا کردن نيست شما را آزار نخواهد داد. حقايق را ببينيد و آنها را بدون مقاومت کردن بپذيريد

از واقعيت افراد فرار نکنيد

يکي از دلايلي که شما شريک خود را مورد پذيرش قرار نمي دهيد آن است که وي احساس آزاردهنده ي درون شما را تحريک و براي تان يادآوري مي کند
مقاومت در برابرواقعيات افراد و زندگي، عملي عبث و عذاب آور است. هنگامي که شما خود را در مقابل جريان زندگي قرار مي دهيد. يا فراتر از آن مي کوشيد برخلاف جهت سيل خروشان واقعيت حرکت کنيد، تنها خودتان را به رنجي ابدي گرفتار کرده ايد. سوار زورق آرزوها و خواسته هاي خود شويد،اما همسو با جريان واقعيات زندگي

دور شدن ناخودآگاه از يکديگر

هنگامي که شما به فردي وابسته مي شويد و او را از آزادي هاي مشروع خود منع مي کنيد، فرد را ناخودآگاه از خود دور مي کنيد. فرد در اين وضعيت احساس خفگي مي کند و بايد براي يافتن فضايي براي تنفس، خود را از دستان شما خلاص کند. محبوب خود را نه کاملا به حال خود رها کنيد که از دستش بدهيد و نه آن قدر محدود و مقيدش کنيد که وي را از زندگي کردن باز داريد و تبديل به يک زنداني دربندش کنيد

منفعل نباشيد

از يک موجود منفعل که صرفا نسبت به اطرافيان و محيط خود واکنش نشان مي دهد، خود را رهايي بخشيد. چنانچه تصميم داريد امروز را به بهترين نحو سپري کنيد و از روز خود نهايت لذت را ببريد، همين کار را بکنيد. آنطور نباشد که انتقاد يا رفتار ناشايست ديگران فورا شما را اندوهگين، افسرده و ناراحت و تحسين و تمجيد ديگران شما را از خود بيخود کند

از تجربه هر نوع رنجش کهنه يي ابا نداشته باشيد

عامل آزاردهنده يي که شما از آن اجتناب مي ورزيد در واقع يک رنجش ديرينه است که آن را سرکوب کرده ايد. از تجربه ي هر نوع رنجش کهنه ابا نداشته باشيد؛ اجازه دهيد رنجش بروز کند و آن را رها کنيد. خواهيد ديد که رنجش قدرت خود را از دست مي دهد و محو مي شود

منبع: مجله 7روز زندگي (ش 99)
نويسنده : نيره محمد دخت پرچمي